Wij kochten de CUX12 zoals zij gebouwd was: als garnalenkotter. De grote vismast was wel verwijderd en de apparatuur was verwijderd van het dek, maar verder was er aan het schip nog niets veranderd. Dit geldt zeker voor de machinekamer. Naast de DAF1160 staat, hangt en draait er nog van allerlei apparatuur waarvan we niet eens altijd weten wat het is en wat het doet. Er lopen ook nog duizend miljoen leidingen, slangen en snoeren waarvan de functie volkomen onduidelijk is. Vissers hebben ook blijkbaar een eigen strategie wanneer zij nieuwe apparatuur plaatsen. Je verwijderd het oude apparaat, laat alle leidingen, snoeren en slangen gewoon liggen en trekt nieuwe leidingen, sluit nieuwe slangen aan en legt de elektriciteit opnieuw aan.
De machinekamer van een kotter uit 1968 is een nauwe, klamme en vervuilde ruimte. Je kan er zogezegd nauwelijks met goed fatsoen je kont keren. En toch gaan we de machinekamer nog kleiner maken. Er gaat ongeveer een meter in de lengte af, zo is het plan. Daarmee winnen we een meter aan ruimte om te wonen. Om die ruimte te winnen moet alle overbodig geworden apparatuur verwijderd. Aan de achterzijde van de motor zit de schroefas, aan de voorzijde wordt een extra as aangedreven die de overige apparatuur aandrijft. Deze hele as kan worden losgekoppeld, en dat levert de gewenste meter extra woonruimte op. De brandstoftanks kunnen ook wel wat kleiner. De CUX12 kan nu 1200 liter diesel bunkeren, wij willen zeilen. Met een tank van 500 liter ben ik ook wel tevreden.
Over tanks gesproken; ik zou niet eens weten waar de schoon- en vuilwatertanks in onze boot geplaatst zijn.
Afijn, er is dus genoeg te doen. Zo mooi als op het plaatje hoeft het niet te worden, maar het kan zeker een stuk beter dan dat het nu is.
Onze vorderingen kun je volgen in deze categorie.
